یکشنبه، شهریور ۲۹، ۱۳۸۸

اوروجلوق بایرامی

اؤنجه اوروجلوق بایرامینیزی قوتلاییب، عیبادتلرینیزین حاق قاپیسیندا قبول اولماسینی دیله‌ییره‌م. رمضان بایرامی ایله ایلگیلی بیر خاطیره‌می سیزلرله پایلاشماق ایسته‌ییره‌م.

اصلن مییانالی اولوب تئهراندا بویا-باشا چاتان بیر خالام اری وار، بیزیمله هئچ تورکجه دانیشماز. بیز اونونلا تورکجه دانیشاندا دا فارسجا جاواب وئره‌ر. ایلگینج اوراسیدیر کی بیزیم بو خالا اری اؤزوندن کیچیک اولان 6 قارداشی ایله تورکجه دانیشار!

بو خالام ارینین «تئللی ننه» آدلی دوزلو و چوخ قوجا بیر ننه‌سی وار ایدی(آللاه سیزین ده اؤلنلرینیزه رحمت ائله‌سین، نئچه ایل اؤنجه حاققا قووشدو). تئللی ننه‌نی چوخدان تئهرانا گتیرمیشدیلر و یازیغا «آمان تورکجه دانیشیب بیزیم آبیریمیزی آپارمایاسان ها!» دئمیشدیلر. او رحمتلیک ده اولموشدو ایکی دینین آواراسی(دئییم-از اینجا رانده و از آنجا مانده آنلامیندا)! نه فارسجاسی فارسجا ایدی نه تورکجه‌سی تورکجه! اؤرنک اوچون اوشاغین باشینا بیر شئی ده‌یمه‌سینی خبر وئرمک اوچون «میخورد به که‌للون» کیمی چوخ گولونج فارسجا-تورکجه ترکیبلر ایشله‌ر ایدی.

رحمتلیک تئللی ننه 14 ایل بوندان اؤنجه ده منیم اوروجلوق بایرامیمی بئله قوتلادی: «عئیدون موباره‌ک!»

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر